Bibliothecaris valt onverwacht in de prijzen Annelies van Gerwen wint Talens Palet 2002
Het Talens Palet is dé wedstrijd voor vrijetijdsschilders en tekenaars in Nederland. Annelies van Gerwen was eigenlijk niet van plan mee te doen. Op de valreep schrijft ze toch in. Uit de 3000 inzendingen kiest de jury juist haar werk. Aanvankelijk is ze verrast en verbaasd, later ervaart ze de prijs toch als een sympathieke en professionele erkenning voor haar schilderwerk.
Door Rob van Osch
Vrijdag de dertiende (september) was voor Annelies van Gerwen, bibliothecaris op de medische bibliotheek van ons ziekenhuis*), zeker geen ongeluksdag. Die dag vond in Utrecht de prijsuitreiking plaats van het Talens Palet. Ze had er echt niet op gerekend dat ze in de prijzen zou vallen. Daarom had ze ook met een gerust hart een reisje van een paar dagen geboekt naar de ‘Documenta’, een internationale tentoonstelling in Kassel (Duitsland). Toen kreeg ze een brief van de jury die haar uitnodigde toch maar naar Utrecht te komen…
Annelies over de prijsuitreiking: “Tijdens de verschillende toespraken zat ik er redelijk ontspannen bij. De tien genomineerde werken stonden opgesteld in de zaal. Toen de winnaar bekend gemaakt ging worden stapte een jurylid langzaam in de richting van mijn schilderij. En toen hij het echt optilde zei ik geschrokken ‘Oh, vréselijk’. De juryleden die vóór mij zaten keken verbaasd om en dachten dat ik het een vreselijk lelijk schilderij vond. Toen ik daarna op het podium geroepen werd, hadden ze gelukkig meer begrip voor mijn spontane kreet.”
Annelies heeft de laatste jaren les gehad op de kunstacademie van Arendonk (België). Na vijf basisjaren en twee jaren specialisatie mag ze zich sinds afgelopen zomer officieel ‘zelfstandig kunstenaar’ noemen. “Ik schilder figuratief en neem steeds de mens in zijn omgeving als uitgangspunt. Daarbij werk ik altijd van foto’s die ik zelf maak. In het begin deed ik dat met een polaroidcamera, nu maak ik de foto’s met een digitale camera. Het vormt de basis voor mijn schilderwerk.”
Aan de Talens wedstrijd was een opdracht verbonden. Het werk moest gebaseerd zijn op het gedicht souvenir van Gerrit Komrij.
Souvenir
Het huis waarin ik zo lang heb gewoond Woont ook in mij. De fiere gevel die Zich aan de straatkant scherp aftekent troont Daarboven met dezelfde acribie.
Daarboven in mijn hoofd. De lange gangen Vol schemering en half-gedoofde stappen Doorsnijden hersenen en huis, behangen Met kille doeken en lampenkappen.
Het zolderraam dat oorverdovend beeft Wanneer een vrachtauto passeert, ziet uit Op een verlaten park. Erover zweeft Het gruis van een oud feest, zonder geluid.
“Ik heb het gedicht een aantal keren gelezen. Het ging over jeugdherinneringen, over lange gangen en lampenkappen. Met wat foto’s als uitgangspunt ben ik eerst gaan schetsen, om het daarna op een doek uit te werken, enkele uren achtereen. Later heb ik steeds nog onderdelen aangepast en kleine veranderingen aangebracht. Uiteindelijk heb ik ongeveer een maand aan dit schilderij gewerkt.”
“Toen ik mijn werk half april inleverde was dat voor een voorselectie in de regio Tilburg. Van de 65 ingezonden werken was mijn werk één van de vier genomineerde voor de landelijke eindronde. Half augustus kreeg ik bericht dat van de 132 overgebleven werken, het mijne tot de tien landelijk genomineerden voor de hoofdprijs behoorde.”
Nog mooier dan de prijs zelf (een cheque van 1000 euro, een trofee in de vorm van een palet en een grote kist met olieverf) is misschien wel het juryrapport.
Enkele citaten:
‘De opzet is eenvoudig en elementair, alle overbodige details zijn vermeden. De sfeer is sober en geheimzinnig. De toeschouwer voelt die sfeer, maar moet er zelf een betekenis aan geven.’
‘Het perspectief is vertekend, de verticale lijnen wijken en suggereren in combinatie met de oneindig hoge deuren een droombeeld dat ‘in het hoofd’ gevormd wordt.’
‘Het werk als geheel is een enorme blikvanger.’
Wil je het hele juryrapport lezen, het schilderij in kleur zien of meer over de wedstrijd lezen, dan is een kijkje op www.talenspalet.nl zeker de moeite waard.
De werken zijn tot 25 oktober te bezichtigen geweest op een tentoonstelling in de Jaarbeurstraverse in Utrecht. “Wat er daarna met mijn schilderij gaat gebeuren? Misschien hang ik het wel bij mij thuis op, hoewel ik er eigenlijk geen ruimte meer voor heb. Wellicht komt er nog eens een tentoonstelling van mijn werk in ons ziekenhuis…..”